Polisin gösteri yapan öğrencilere tekmeli ve joplu sert müdahalesine yönelik tepkiler artarak devam ediyor. Bugün yazarı Aykut Işıklardan da polise ve hükümete 7 soruluk krtik bir uyarı geldi.

Polisin gösteri yapan öğrencilere tekmeli ve joplu sert müdahalesine yönelik tepkiler artarak devam ederken, Bugün yazarı Aykut Işıklar, 27 Mayıs darbesiyle ilgili önemli bir ayrıntıya dikkat çekti. Yazısında polise ve hükümete yönelik uyarılarda bulunan Işıklar, ‘Gençleri karşısına alan, sandık başında havasını alır…’ diyerek, polise ve hükümete yönelik önemli mesajlar verdi.

İşte Aykyt Işıklar’ın bugünkü yazısı…

Tarihin akışını değiştiren ’28 Nisan 1960′ ve üniversite gençliği

Polis arkadaş lütfen elini vicdanına koyup düşün…

Üniversite bahçesinde kız öğrencileri saçından çekerek bağırtırken hangi duyguların kabarıyor. Yerde yatan kıza postal ayakkabıyla tekme atarken peki… Uslu uslu polis otosuna giden delikanlıya cop vurunca mutlu mu oluyorsun? Bunları yaparken maaşın yetmediği için devlete mi isyan ediyorsun, sana yine nöbet yazan amirini mi düşünüyorsun, yoksa sabah evden çıkarken hafiften atıştığın eşin mi aklına geliyor? Tamam, kabul ediyorum, amirin ‘Dağıtın’ dedi. Zor kullanmadan dağıtmak da imkânsız. Ama bu kadarı da…

Bir polis meslektaşın, senin kız kardeşini veya kızını böyle tekmelese ne yaparsın? Bakın hiç yorum yapmıyorum. Sadece düşünmesi için soruyorum. Şayet inançlı ve Allah korkusu var ise vicdanından gelen sesi mutlaka duyar. Evet herkesi vicdanlarıyla baş başa bırakıp, zaman tüneline giriyorum.

Taa 1960 yılının 28 Nisan gününe gidiyorum. Bu tarihten, bugün alınacak ders çoktur. Türkiye için çok önemlidir. O gün İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi önünde toplanan öğrenciler, tarihimizi değiştiren yola belki de bilmeden ilk adımı attılar. Turan Emeksiz ve Nedim Canpolat adındaki iki öğrenci polis kurşunu ile öldü. Ertesi günü profesörler yollara döküldü.

Devrin Başbakanı Adnan Menderes’e "Bunlar bir avuç serseri" diye rapor veren polis müdürleri, galiba toplum psikolojisinden habersizdiler. Türk halkını tanımamış kişiler idi. Hele hele meşhur Yamanoğlu diye bir polis amiri vardı. Emniyet genel müdürü olmaya kararlı idi. En etkin gazete Yeni Sabah’ın patronu Sefa Kılıçoğlu’nu ajanlarına dövdürecek kadar cesur idi.

Peki öğrenciler vuruldu dövüldü ve ne oldu? 5 Mayıs günü Ankaralılar Kara Harp Okulu öğrencilerinin sessiz yürüyüşünü izledi. 27 Mayıs sabahı da ‘askeri darbe’ haberi ile uyandı. İki polis müdürünün ‘kraldan çok kralcı’ olması Türkiye Cumhuriyeti tarihini değiştirdi. Daha doğrusu o müdürler Adnan Menderes’e yalakalık yapan ‘Vatan Cephesi’ adındaki örgütünün sözünü dinlediler.

Oysa gençlere bir dostluk eli uzatılsa idi, bugün her şey çok farklı olacaktı. Önce rahmetli Adnan Menderes idam sehpasına değil yine Başbakanlık binasına yürüyecekti. Çünkü halkın çok büyük bölümü onu çok seviyordu. Sonra da 12 Eylül’e gelen süreç başlamayacaktı.

İnşallah yakında ‘darbe’ kelimesini unutacağız ama üniversiteli öğrenci sesleri bitmeyecek. Düşüncesini açıkça söyleyen, hatta haykıran, yürekli, bilgili, cesur insanların yetişmesi için bu şarttır. Akademik kariyerin sanki stajıdır sokaklar ve meydanlar… Biz ki 87 yıldır bazı ince hesaplar yüzünden sindirilmedik mi? Gençlik demek, haksızlığa hatta her şeye isyan etmek, ‘En iyi ben biliyorum’ demektir. Demokrasinin vatanı Fransa’da, İngiltere’de, Almanya’da, İtalya’da kısaca en gelişmiş ülkelerdeki üniversiteliler sadece ders mi çalışıyorlar?

TV’lere bakın. Öğrencileri de polisleri de çok dikkatli izleyin. 12 Eylülcüler üniversite öğrencisinin sesini dipçiklerle kestiler de ne oldu? Türkiye daha çağdaş, özgürlükçü bir ülke mi oldu? Bırakın öğrenci uygun yerlerde toplansın, bağırsın, çağırsın içini boşaltsın. Ne zaman ki başkasına zarar veriyor, o zaman müdahale edilsin. Bu da zor değil.

Bütün siyasi liderlere sesleniyorum. Şunları unutmayın. Türkiye gençlerin ülkesi. 17 milyon öğrencinin yaşadığı bir ülke. Seçmenlerin yarıdan fazlasının yaşı 30’dan küçük. Açık konuşuyorum, gençleri karşısına alan, sandık başında havasını alır…